Najprostszym sposobem na omówienie wskazań do implantacji jest podział braków zębowych na trzy grupy:
1.Brak pojedynczego zęba
2.Rozległe braki zębowe
3.Całkowity brak zębów
I.Braki pojedyńcze
+ uzupełnienie pojedynczego zęba
,Przy utracie pojedynczego zęba możliwe są dwa rozwiązania. Oszlifowanie dwóch sąsiednich zębów i wykonanie tradycyjnego mostu lub wprowadzenie implantu. Pierwszy sposób jest dobrym rozwiązaniem w sytuacji, gdy zęby przeznaczone do szlifowania są próchniczo zniszczone lub mają rozległe, nieestetyczne wypełnienia. Natomiast jeśli są to zdrowe zęby, to szkoda ich szlifować i w tym przypadku zdecydowanie poleca się wprowadzenie implantu, na który osadza się koronę.
II.Rozległe braki zębowe:
+ uzupełnienie braku kilku zębów
Tutaj szczególne znaczenie mają braki wolnoskrzydłowe, czyli braki zębów w odcinkach bocznych. U takich pacjentów niemożliwe jest wykonanie tradycyjnych mostów. W tej sytuacji pacjent ma do wyboru dwa rozwiązania: leczenie protezą ruchomą (mało komfortowe rozwiązanie) albo zastosowanie dwóch, trzech implantów i uzupełnienie braków mostem umieszczonym na stałe na implantach.
+ poprawa utrzymania protez częściowych
W przypadkach kompromisowych można rozpatrzyć posiłkowanie się implantami celem poprawy retencji protezy częściowej.
III.Całkowite bezzębie
+ poprawa utrzymania protez całkowitych
Przy bezzębiu w trudnych warunkach anatomicznych (głównie żuchwa) tradycyjne protezy często w ogóle nie utrzymują się na podłożu protetycznym. W takich protezach trudno się mówi, a ugryzienie czegoś twardego w ogóle nie wchodzi w rachubę. Jest to dla pacjentów niewątpliwie duży dyskomfort. W takiej sytuacji zaleca się wykonanie dwóch lub czterech wszczepów. Na nich montuje się specjalną belkę utrzymującą – tzw. belka Doldera lub stabilizuje się protezę za pomocą zatrzasków kulowych lub lokatorów. W tak zamocowanej protezie można nie tylko swobodnie mówić, ale również gryźć twarde pokarmy
+ uzupełnienie braków wszystkich zębów mostem
Najbardziej komfortowym i zaawansowanym rozwiązaniem jest wykonanie mostu 
przykręcanego na stałe do implantów wszczepionych w żuchwę lub szczękę. Ilość implantów potrzebnych do zastosowania takiego uzupełnienia to minimalnie 4 implanty ( system All on 4 przy odpowiedniej jakości i ilości masy kostnej),chociaż ze względów mechanicznych zaleca się optymalnie 6-8 implantów lub więcej. Most eliminuje występowanie płyty protezy dzięki czemu uzupełnienie to najlepiej odwzorowuje naturalne łuki zębowe.